DRACHTEN - Afgelopen weekend was alweer de laatste speelronde voor de helden van de herenselectie. Er moest worden opgetreden tegen het eerste herenteam van 'De Reest' uit Meppel.

Een tegenstander waarvan, volgens historici in de vereniging, nog nooit verloren is. Deze gedachte zorgde bij onze spelers kennelijk voor enige overmoed en onderschatting.

In de eerste helft van de eerste periode bleek duidelijk het overwicht. Reeds na een paar minuten spelen stond de uitslag op 3-1 in ons voordeel. Nadat de Meppelse dirigent echter twee routines in het spel had gelegd, bleek dat onze mannen de tegenstander schromelijk hadden onderschat. Door onvoldoende te letten op de verdedigende aanwijzingen van coach Onno Hoitinga kreeg de mannetjesputter Kamphuis van Meppel kans op kans op de midvoor. Daardoor kwam de underdog uit Meppel telkens weer langszij en stond de stand na twee perioden op 8-8 gelijk.

Dat dit ten koste was gegaan van het kleine beetje uithoudingsvermogen dat men in Meppel had opgebouwd bleek in de derde periode. Het geniale tactische inzicht van coach Onno Hoitinga kwam tot uiting in de flamboyante wijze waarmee invalkracht Foppe de Haan de tegenstander opjoeg en alle kanten van het zwembad liet zien. Dat hij hierbij ook nog eens zijn mond wist te houden was mooi meegenomen. Dit geweldige spel resulteerde in deze periode in vier doelpunten, waartegenover de moegestreden strijders uit Meppel maar één mager doelpuntje konden zetten.

De vierde periode was een slachting waarbij wederom een invaller uit ons reserve team een meesterlijke rol vervulde. Nog geen doelpunt was op de midvoorpositie gescoord totdat Allard de Vries deze rol opeiste. Met een geweldige achterwaartse worp passeerde hij de keeper op een onnavolgbare wijze. Met zijn vinger geheven in een overwinningsroes vierde hij daarmee het laatste doelpunt voor onze Dragorhelden. De uiteindelijke winst was 18-11.

Door de winst was de kans om nog een plaats op te schuiven in de rangorde reëel, daarvoor moesten de koplopers, de Walvischen uit Groningen, echter ook winnen, en wel tegen onze positieoponent VKC'03. De Walvischen gedroegen zich echter als de Bultrug Johannes. Mogelijk door overmoedig drankmisbruik of ander studentiekoos gedrag voldeden de schelmen niet aan hun sportieve plicht en verloren met 22-10 dit, op eerste oog makkelijk, te winnen duel. Hierdoor blijven onze helden steken op de zevende plaats, Alleszins verdienstelijk, aangezien het verschil tussen nummer 1 en 7 slechts 9 punten bedraagt.