ROTTEVALLE - Rottevalle had na de blamerende nederlaag tegen ASC ’75 in Augustinusga (3-0) de opdracht de aansluiting bij de top niet te verliezen.
Op eigen veld moest het gebeuren in een echte ‘zespuntenwedstrijd’ tegen het nog ongeslagen Harkema Opeinde. Bij verlies zou de achterstand oplopen tot acht punten, bij winst verkleind tot twee punten.
Kortom de belangen waren groot voor het elftal van Johannes Douma, die een iets gewijzigde formatie het kunstgras opstuurde. Benjamin v.d. Molen was terug op zijn vertrouwde rechterkant, in het centrum bestond het verdedigingsduo uit Martin Nicolai en Jelte de Hoek en voorin was Jorrit Schra terug na een blessure. Dat er het nodige op het spel stond bleek uit de beginfase waarin beide elftallen zoekende waren naar de juiste combinaties. De eerste beste kansen waren er voor Rottevalle, zo schoot Fokko v.d. Veer in goede positie naast en kon doelman André de Graaf in de korte hoek met wat fortuin een inzet van Jorrit Schra onschadelijk maken. Ook de verdediging van Rottevalle kwam daarna in de problemen na verkeerd uitverdedigen, maar de aanvaller van Harkema Opeinde had iets teveel tijd nodig. Een nog grotere mogelijkheid voor open doel werd door Harkema Opeinde gemist, omdat Robert de Jong met een fantastische redding het onheil voorkwam. Ook Rottevalle had nog een tweetal situaties waarin het had moeten scoren, maar ook doelman André de Graaf was een betrouwbaar sluitstuk. Zo gingen beide elftallen met 0-0 aan de thee in de wetenschap dat doelpunten deze middag duur zouden zijn.
Na de pauze waren de eerste wapenfeiten voor Harkema Opeinde, dat het doel van Rottevalle zocht, maar de aanvallers vonden tweemaal Robert de Jong op hun weg. Hierna kreeg Rottevalle een veldoverwicht , Harkema Opeinde zakte wat weg en moest toezien hoe de druk toenam. Het moest de nodige hoekschoppen toestaan en de verdedigers hadden het geluk dat bij Rottevalle juist het laatste beslissende schot geen kracht had. Zo had Benjamin v.d. Molen een paar geweldige rushes die bijna tot succes leidden, maar bijna telt niet. Ook Jelle Witteveen was er twee keer dichtbij en dan nog Steffen Schra, die al oog in oog met de doelman kwam en eigenlijk niet meer mocht falen. Maar achteraf was dat misschien om het mooiste dat nog moest komen te bewaren. Met nog een klein kwartier te spelen kreeg de middenvelder van Rottevalle de bal op zo’n dertig meter van het doel voor zijn voeten. Hij zag dat doelman André de Graaf iets te ver voor zijn doel stond en besloot uit te halen. Het ziedende afstandsschot verdween via de vingertoppen van de doelman net onder de lat. Een wonderschoon doelpunt, dat als bevrijdend ervaren werd en als zodanig uitbundig gevierd. Een doelpunt dat verdiende de winnende treffer te zijn en dat bleek het geval, al deed Harkema Opeinde nog even zijn best.
Rottevalle verdiende deze middag de overwinning op basis van het spel in de tweede helft. Het kreeg de beste mogelijkheden en toonde een goede inzet, waarbij ook de verdediging een pluim verdient. Tegen Harkema Opeinde dat in de competitie tot nu toe al 23 maal scoorde geen tegentreffers incasseren is een prestatie van formaat. Rottevalle stijgt door deze overwinning naar de derde plaats en doet weer mee. Volgende week opnieuw een kraker wanneer Rottevalle op bezoek moet bij koploper Veenhuizen