ALMELO - Het huidige veldseizoen verloopt nog niet helemaal naar verwachting voor samenwerkingsvereniging Wêz Handich/DOW.

Na een winstpartij in de eerste speelronde van het nieuwe korfbalseizoen stond de ploeg van ervaren trainer/coach Pieter Alberda tot viermaal toe bij het laatste fluitsignaal met lege handen. De complimenten over het spel zijn er regelmatig, maar opvallend is dat de afronding bij de Ferwerda-formatie regelmatig te wensen over laat. Voorafgaand aan de speelronde die dit weekend afgewerkt is wist de Rottevalle/Eastermar-combinatie gemiddeld slechts zeventien maal per wedstrijd het gat van de mat korf te vinden. Zondag bleek niet de dag die hierin een verbetering teweeg ging brengen. Ook in Almelo waren de doelpunten schaars voor de blauwhemden, al moet gezegd worden dat de straffe wind die over het verlaten ogende complex van AKC blies in ieder geval een rol gespeeld heeft in het lage aantal doelpunten. Bewijs voor deze beperkende factor was namelijk de doelpuntenproductie van de tegenstander op deze dag. De roodhemden die onder leiding staat van de immer rustige Ewald Leus scoorde in de eerste vier rondes namelijk gemiddeld meer dan twintig keer per wedstrijd, een aantal dat deze dag ook bij lange na niet aangetikt werd.

Gedisciplineerd

In de beginfase konden de beide ploegen elkaar prima bijbenen. AKC speelde haar aanvallen op kalme, gedisciplineerde wijze waarbij de nadruk lag op de positionering van het spel. De thuisploeg zette zowel de steun als de puntspelers aan de kant waar het de wind als voordeel kon gebruiken – of in ieder geval niet als nadeel – en verzorgde in elke aanval een sterk gepositioneerde rebound. Wêz Handich/DOW speelde over het algemeen iets frivoler en dynamischer, waardoor de kwaliteit van de kansen hoger was, maar wat er ook voor zorgde dat het aantal schotkansen kleiner werd. Zo geschiedde het dat AKC vijf minuten voor rust een 6-4 voorsprong bemachtigd had. Via een doelpunt van basisdebutante Ibrich Westerhof en een doorloopbal van aanvoerster Betty Jansma kwam Wêz Handich/DOW voor de onderbreking terug tot 6-6. In de laatste minuten profiteerde AKC klinisch van een gebrek aan verdedigende scherpte aan de kant van de uitploeg, hierdoor creëerde de thuisploeg vlak voor rust een gaatje van twee.

Pieter Alberda verwachtte in het tweede bedrijf meer agressiviteit en geloof van zijn ploeg te zien. Onder het motto “we ha net foar neat 1,5 oere yn de auto sitten” betraden de Friezen na het korte intermezzo het veld weer. Het werd al vlot duidelijk dat beide teams fysiek niet voor elkaar onder wilden doen, resultaat hiervan was een echte ‘vechtwedstrijd’ waarbij de grenzen van het toelaatbare regelmatig opgezocht werden. Scheidsrechter M. Ziel had ondanks een goed optreden als arbiter zijn handen vol aan de duels die onder de korf werden uitgevochten én aan de klachten die voornamelijk vanaf Almelose zijde aan hem geadresseerd waren.

Vrije ballen

Halverwege de tweede helft besloot hij dan ook om de wedstrijd op een stand van 11-10 tijdelijk stil te leggen. Dit leek voor een moment het gewenste effect te hebben op de ploegen, maar het bleek slechts een kwestie van tijd voordat de ploegen elkaar op fysiek gebied weer opzochten. En alhoewel het qua neerslag droog bleef, regende het vervolgens wel vrije ballen op het sportpark in Almelo. In een rumoerige slotfase werden de doelpunten enkel schaarser, vijf minuten voor het eindsignaal gaf het digitale scorebord dan ook de tussenstand van 13-11 aan. Aan de kant van de blauwhemden werd een opgelegde kans gemist, waarna de thuisploeg middels een strafworp de wedstrijd in het slot gooide. Al met al was het zeker geen lust voor het oog, maar wel een gedenkwaardige wedstrijd. Alhoewel het spel niet altijd even oogstrelend was, bestond er aan beide kanten geen gebrek aan inzet, vertrouwen en geloof. AKC was uiteindelijk de verdiende winnaar in deze krachtmeting, maar de Friezen kijken nu al uit naar de thuiswedstrijd om zich te revancheren.

Komende zondag komt OKO/Bies naar Rottevalle, aanvang 14.30 uur.